.
.
Bieslook
Bieslook is een vaste plant die afkomstig is uit Europa en Noord-Azië en al in 300 voor Christus werd gebruikt door de Chinezen. Naar verluid heeft bieslook een eetlustopwekkende werking. Verder zou het kruid een positief effect op de spijsvertering hebben en vochtafdrijvend werken.
In juni en juli bloeit de plant met blauw-roze-violette bloemen. Bieslook is geschikt om in een bloempot op de vensterbak of op het balkon te worden gekweekt. Een goede meststof voor de plant is koffiedik.
De jonge dunne stengels van bieslook worden gebruikt in de keuken. Het blad kan fijngesneden worden toegevoegd aan salades, kruidenboter, ragouts, sauzen en dressings. Als bieslook wordt gekookt, gebakken, gefrituurd of gedroogd verdwijnt de smaak. Het blad wordt dan ook pas op het laatst aan een gerecht toegevoegd. Om bieslook te bewaren kun je de plant het beste invriezen. De bloemen kunnen ook gegeten worden, deze zijn met name geschikt als garnering van gerechten.
De bollen die aan de uiteinden van de stengels worden gevormd zijn niet voor consumptie geschikt. Zij hebben een hallucinerende werking en kunnen ernstige concentratie- en erectieproblemen veroorzaken. In oude kruidenboeken staat dat bieslook als het te veel genuttigd wordt slapeloosheid en troebele ogen kan veroorzaken. Ook wordt beweerd dat bieslook dronkenschap verdrijft en aanspoort tot onkuisheid.
